ต้นกำเนิดของหยวนเซียว

เทศกาลโคมไฟหรือที่รู้จักกันในชื่อ Yuan Xiao Jie เป็นเทศกาลจีนแบบดั้งเดิมที่ถือเป็นการสิ้นสุดการเฉลิมฉลองปีใหม่ทางจันทรคติ เทศกาลนี้มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า 2,000 ปี และมีความสำคัญทางวัฒนธรรมอย่างลึกซึ้ง

ต้นกำเนิดของเทศกาลโคมไฟสามารถสืบย้อนไปถึงสมัยราชวงศ์ฮั่น (206 ปีก่อนคริสตศักราช - 220 คริสตศักราช) ตามตำนานพื้นบ้านของจีน เทศกาลนี้เริ่มต้นขึ้นเพื่อบูชาไท่อี๋ เทพเจ้าแห่งสวรรค์ และถือเป็นสัญลักษณ์ของการสิ้นสุดฤดูหนาวและต้นฤดูใบไม้ผลิ ตามตำนานเล่าว่าครั้งหนึ่งเคยมีสัตว์ดุร้ายที่จะออกมาทำร้ายผู้คนในวันที่ 15 ของเดือนจันทรคติแรก เพื่อปกป้องตนเอง ผู้คนจะแขวนโคม จุดพลุ และจุดเทียนเพื่อทำให้สิ่งมีชีวิตหวาดกลัว

นอกจากความสำคัญทางศาสนาและวัฒนธรรมแล้ว เทศกาลโคมไฟยังเป็นเวลารวมญาติอีกด้วย เนื่องจากตรงกับวันพระจันทร์เต็มดวงแรกของปีใหม่ทางจันทรคติ ครอบครัวต่างๆ จะมารวมตัวกันเพื่อเพลิดเพลินกับอาหารแบบดั้งเดิม เช่น หยวนเซียว (เกี๊ยวข้าวหวาน) และชื่นชมการจัดแสดงโคมไฟที่สวยงาม

ปัจจุบัน เทศกาลโคมไฟได้รับการเฉลิมฉลองในหลายส่วนของโลก รวมถึงไต้หวัน สิงคโปร์ มาเลเซีย และอินโดนีเซีย ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ยังได้รับความนิยมในประเทศตะวันตกเพื่อเป็นการเฉลิมฉลองวัฒนธรรมและประเพณีของจีน

ในยุคปัจจุบัน เทศกาลนี้ได้พัฒนาไปสู่กิจกรรมต่างๆ มากมาย เช่น การแข่งขันทำโคม การเชิดมังกรและสิงโต และการแสดงพื้นบ้าน ประเพณีการปล่อยโคมลอยก็กลายเป็นกิจกรรมยอดนิยมเช่นกัน โดยผู้คนจะเขียนคำอธิษฐานลงบนโคมก่อนปล่อยขึ้นสู่ท้องฟ้ายามค่ำคืน

เทศกาลโคมไฟยังคงเป็นช่วงเวลาแห่งความสุข ความสามัคคี และความหวังสำหรับคนทุกวัย และประวัติศาสตร์อันยาวนานและความสำคัญทางวัฒนธรรม ทำให้เทศกาลนี้เป็นประเพณีอันเป็นที่รักของผู้คนหลายล้านคนทั่วโลก ในขณะที่เทศกาลยังคงพัฒนาไปตามกาลเวลา แก่นแท้ของเทศกาลในฐานะสัญลักษณ์แห่งความหวังและการต่ออายุยังคงไม่เปลี่ยนแปลง